In dit interview spreken we met Wessel de Haan. Hij volgt de opleiding tot verspaningstechnoloog en is bijna halverwege zijn opleiding. We zijn benieuwd hoe dit bevalt. Techniek lijkt hem wel te liggen: er steken vrolijke sokken met steeksleutels en boormachines boven zijn veiligheidsschoenen uit.
Hoi Wessel, laten we bij het begin beginnen: zou je iets over jezelf kunnen vertellen?
Ik ben dus Wessel, ik ben 21 jaar oud en ik doe hier de een werken-leren opleiding. Ik kom uit Oudehorne, en oorspronkelijk uit Nieuwehorne, dat ligt er net naast. In mijn vrije tijd doe ik graag aan motorcross, ik ben veel bezig met het sleutelen aan mijn motor. Ik kom ook wel geregeld bij de vereniging hier in Joure, Flying Boetoe. Daarnaast ben ik ook bezig met mijn motorrijbewijs. Ik houd wel van een beetje spanning en actie.
Je werkt nu hier dus in de metaalindustrie. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Nouja, mijn vader heeft ook een bedrijf in de metaalindustrie, dus dezelfde tak als hier. Dus ik ben er mee opgegroeid en heb vroeger ook veel meegeholpen achter de machines. Op een bepaalde leeftijd moet je kiezen welke richting je op wil, en dat vond ik best wel lastig. Maar deze techniek heeft me altijd wel aangegrepen. Als je zag hoe hij dan van een blok staal iets maakte, vond ik dat altijd erg mooi. Dus toen heb ik de keus voor de metaalopleiding gemaakt.
En je dacht niet, ik ga bij mijn vader aan het werk?
Nee! Die afspraak hadden we gelijk al gemaakt. Dan krijgt je het “zoontje van de baas” idee dat je wordt voorgetrokken en het de makkelijke keus is. Dus we hebben besloten dat ik het bij een ander ga leren, want daar is het toch anders en daarom beter vinden wij. Dan leer je denk ik meer.
Klinkt als een verstandige keus, welke opleidingstraject hebt je toen gevolgd?
Ik doe nu een niveau 4 opleiding, en hiervoor heb ik de niveau 2 opleiding voltijd gedaan en daarna de niveau 3 opleiding deeltijd. Daar heb ik bij een ander bedrijf mijn opleiding gevolgd. Dat was ook metaalbewerking, maar meer richting machinebouw. Dus grotere apparaten, die we daar ook in elkaar zetten. Maar dat hele grote spul is toch minder iets voor mij.
Dus toen ben je hier terecht gekomen?
Ja klopt, op een gegeven moment wilde ik wel iets anders, dus toen kwam ik hier terecht. Via een detacheringsbureau werd ik hier heen geleid. Ik heb bij een aantal bedrijven een dagje gekeken en meegelopen, en uiteindelijk voor Warnier gekozen.
En wat gaf daarvoor de doorslag?
Toen ik hier binnenkwam was ik gelijk onder de indruk van de werkplaats. Het ziet er allemaal erg mooi uit, het kantoor en de buitenkant, maar ook binnen. Alles is erg gestructureerd en ze maken hier mooie producten. Met nieuwe maar ook met oudere machines. Bovendien wordtje hier in je werk erg gemotiveerd en dat vind ik erg fijn.
Je bent in maart 2021 begonnen en bent hier dus bijna een jaar. Wat is je algemene indruk van dit jaar?
Heel goed! In het begin moest ik erg wennen. Je hebt hier veel nieuwe technologieën waar ik nog niet bekend mee was, dus in het begin was dat wel even omschakelen. Ik had haast het gevoel alsof ik in de jaren hiervoor niets had geleerd. Ik moest bij alle machines weer opnieuw beginnen, maar gelukkig heb ik daar alle tijd voor gekregen en daardoor langzaamaan alles onder de knie gekregen.
Want wat is hier dan zo anders aan de machines of werkwijze?
Je hebt hier heel veel verschillende soorten gereedschappen omdat alles maatwerk is. Dat is het grote verschil. Er zijn heel veel verschillende mogelijkheden om iets te doen. Het ene is sneller dan het andere bijvoorbeeld. Maar je moet weten wat er allemaal kan en hoe dat moet, dat is de truc.
Welke taken heb je zoal?
Ik ben hier frezer, dus de blokken metaal van de zaagmachine bewerk ik verder. Ik heb een grotere machine waar ik mee werk, dus ik maak ook wat vaker groter spul, dat vind ik ook wel mooi. Het werk wat hier binnenkomt wordt verdeeld onder de machines en mensen, en dan kijken ze ook naar het formaat.
Bestaat er zoiets als een gemiddelde werkweek voor jou?
Nee, niet echt. De ene week heb ik veel grote werkstukken, en de andere hele kleine. Of wat grover of preciezer. Dat is het mooie van hier, dat er veel mogelijkheden zijn, ook in de materialen. De ene keer is het kunststof, de andere keer titanium.
Dat klinkt goed. En je gaat er nog 1 dag bij naar school, hoe bevalt dat?
Dat is een drukke dag, dan werk ik tot 12 uur, en daarna ga ik tot 10 uur ’s avonds naar school. Je moet nu met niveau 4 veel verslagen schrijven, dat is dan vaak na werk. Dus dat is soms wel pittig als je na een werkdag nog achter de computer een verslag moet typen. Maar het is wel een uitvinding dat je naast school gewoon kan werken en geld verdienen. Bovendien leer je het meest in de praktijk.
Wat leer je dan het meest in de praktijk?
Op school leer je natuurlijk de theorie, die je hier in het werk kunt toepassen. En hier in de praktijk leer je eigenlijk elke dag bij. Je komt producten tegen die je nog niet eerder hebt gezien en dan weet je niet gelijk hoe je dat aan moet pakken. Dan vraag ik aan een collega hoe ik dat moet doen.
Dus je werkt veel samen met je collega’s?
Ja, als er een moeilijkheid is of je iets niet snapt kun je dat altijd vragen. En dan kijken we er samen naar.
Dat is erg mooi. Zijn er nog andere aspecten aan het werken-leren?
Via de Friese poort volg ik deze opleiding dus als BBL. Maar je zou hem ook als voltijd, dus BOL kunnen volgen. Maar dat is niets voor mij, ik ben liever met mijn handen bezig, dan blijft die ene dag leren ook interessant.
Dat is uiteindelijk het belangrijkst, dat het bij je past. Heel erg bedankt voor je tijd, Wessel!
Graag gedaan, dan ga ik weer aan het werk!
