Vandaag een duo interview! Melvin Buwalda en Bartle Jan Speerstra zijn twee jonge krachten die volwaardig meedraaien binnen Warnier. In een branche waarin het werven van jonge krachten niet eenvoudig is, vroegen wij ons af hoe deze jongeheren bij Warnier beland zijn.
Lees hieronder verder.
Melvin Buwalda, 22 jaar en woonachtig in Sneek. Bartle Jan Speerstra, 20 jaar dus iets jonger en ik woon in het mooie Bantega.
Vertel eens even, wat is jullie achtergrond?
Bartle Jan: Ik heb na de MAVO MBO werktuigbouwkunde gedaan en ik ga straks HBO Werktuigbouwkunde oppakken aan de Hanze Hogeschool in Groningen. Melvin: Ik ben al bezig met HBO Werktuigbouwkunde en ga na de zomer beginnen met afstuderen. Bartle Jan heeft net pech eigenlijk, zijn opleiding duurt 4 jaar waar dit bij mij nog 3 was, tevens heb ik door een minorregeling mijn opleiding nog een half jaar kunnen versnellen. Dat geluk heeft hij niet meer wanneer hij begint met zijn opleiding.
Ok, mooie dingen in het verschiet dus. Hoe zijn jullie zo bij Warnier terecht gekomen?
Bij mij (Bartle Jan) ging dit via mijn vader, hij gaf mij het telefoonnummer van Hilbrand dus toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gebeld en kon ik in de zomervakantie tussen het VMBO en het MBO direct aan het werk. Later kwamen de zaterdagen hier ook bij. Melvin: Ik zat in het eerste jaar van mijn opleiding en had elke week een dag vrij. Een klasgenoot van mij werkte al op zaterdag bij Warnier en dat leek mij ook wel wat, dus toen heb ik een open sollicitatie gemaild en kon ik al gauw op gesprek komen. Na een goed gesprek vroeg Hilbrand wanneer ik kon beginnen, dus op de eerstvolgende zaterdag stond ik al op de werkvloer. Daarbij kon ik mijn vrije dag door de week hier ook al opvullen, ideaal.
Wat omhelst jullie takenpakket?
Bartle Jan: We worden, als ik het zo mag zeggen, als gelijkwaardige t.o.v. de andere frezers beschouwd. We werken vaak achter onze ‘eigen’ machine, houden ons ook bezig met het verwerken van de orders plus bijvoorbeeld het afmaken hiervan op zaterdag en krijgen daarbij op de zaterdagen vaak nog extra verantwoorlijkheid. Melvin: Inderdaad, we voelen ons zeker volwaardig lid van de Warnier crew.
Bartle Jan: sporten doe ik niet aan, wel heb ik een grote hobby. Al mijn tijd, plus het geld wat ik hier bij Warnier verdien, gaat in een project. Ik ben bezig met een restauratieproject van een El Camino uit 1969. Ik ben hier 2 jaar terug helemaal alleen aan begonnen (enkel het spuit- en plamuurwerk wordt uitbesteed) en ik hoop er volgend jaar rond deze tijd in rond te kunnen rijden. Melvin: Ik doe veel aan fitness en zie mijn werk hier bij Warnier ook als hobby. We brengen hier immers vele zaterdagen door met dingen die we leuk vinden om te doen. Die praktische ervaring is mooi meegenomen en geeft je ook een streepje voor op veel leeftijdsgenoten die voornamelijk theoretische kennis hebben opgedaan.
Waarin ligt voor jullie de meeste uitdaging en waar ligt juist jullie kracht?
Melvin: wanneer je een vrij complex prodcut hebt met bijvoorbeeld een vreemde vorm, dan is het een mooie klus om uit te dokteren hoe je dat precies gaat doen, helemaal wanneer het zeer nauwkeurig moet. Bij seriewerk vind ik het mooi om op deze manier tijdwinst te behalen in de bewerking, zonder ergens afbreuk te doen aan de kwaliteit. Bartle Jan: op een zo efficiënt mogelijke manier een zo goed mogelijk product te maken, dat vind ik het mooiste. Je wil dat de klant terugkomt, dus je streeft een vorm van perfectie na (zonder hier overigens in door te slaan, want daarmee snijd je in je efficiëntie).
Wat voor plannen/wensen hebben jullie verder nog?
Melvin: het lijkt mij nog wel eens mooi om 4-assig en/of 5-assig te leren. Daarbij lijkt op lange termijn werken in een klein, hecht team mij denk ik het mooiste. Bij Warnier werkt het fijn, maar ik heb ook wel op plaatsen gewerkt waar het door de grootte en de bureaucratie minder goed werkt. Korte lijnen zijn het fijnst. Daarbij vind ik de management kant ook wel interessant. Bartle Jan: ik wil ooit wel als ZZP-er of op projectmatige basis aan het werk op het gebied van engineering. Van begin tot eind een product ontwikkelen, samenstellen en vervolgens de productie uitbesteden. De engineering kant trekt ons dus beide.
Zijn er nog dingen die je aan andere jonge mensen zou willen meegeven?
Melvin: vroeger leek de constructiekant mij het mooiste, maar dat kwam meer door gebrek aan kennis over de werkzaamheden waarmee ik nu bezig ben. Ik denk dat veel jonge mensen hier tegenaan lopen en ik zou ze daarom willen meegeven dat ze zich eens in dit prachtige vak gaan verdiepen. Ik denk dat ze dan positief verrast worden. Bartle Jan: hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. Het is een prachtig vak!
Mannen bedankt en werk ze nog vandaag!
Melvin & Bartle Jan: Graag gedaan en hetzelfde!
